DE KWESTIE

Mensen in nood dienen beschermd te worden. Het is daarnaast feitelijk niet mogelijk voor iedereen om terug te keren naar hun land van herkomst. Wat gaan we doen als maatschappij? Gaan we humaan met vluchtelingen om, of houden we star vast aan regels? Daarmee blijven mensen  jaren lang in limbo, en belanden zij vaak zonder uitzicht op een oplossing of een menswaardig voor altijd op straat.

Het Nederlandse beleid biedt tijdelijk (maximaal 1,5 jaar) onderdak, basisvoorzieningen (zoals voedsel) en gezondheidszorg aan migranten ‘zonder papieren’ die niet terug kunnen naar hun land van herkomst, maar vanwege hun legale status niet in aanmerking komen voor reguliere sociale steun. Het beleid, dat in 2014 werd ingevoerd, was het resultaat van een klacht die op 17 januari 2013 werd ingediend bij het Europees Comité voor Sociale Rechten tijdens de Conferentie van Europese Kerken over de behandeling van uitgeprocedeerde vluchtelingen door de Nederlandse overheid.

Het Comité constateerde schendingen van verschillende artikelen van het Europees Sociaal Handvest en oordeelde dat de Nederlandse regering inbreuk had gemaakt op de rechten van personen zonder verblijfsvergunning en hun menselijke waardigheid niet had beschermd. Het stelde ook dat Nederland ervoor moet zorgen dat ‘vreemdelingen zonder papieren’ toegang hebben tot voedsel, kleding en onderdak, als noodzakelijke verplichting om hun menselijke waardigheid te beschermen. De Nedrlandse staat heeft dit gekoppeld aan het meewerken aan uitzetting, wat in strijd is met mensenrechterlijke verdragen.